Adimen artifizialaren iraultzak ez du utzi sektore bakar bat ere ukitu gabe, eta itzulpengintzaren munduan bereziki nabari da eragina. Profesional askoren esanetan, teknologia berriek lan egiteko modua errotik aldatu dute, baina horrek ez du zertan zertxobait onuragarria izan. Izan ere, gero eta gehiagok salatzen dute itzultzailearen lana gutxiestea eta prekarizazioa ekarri duela iraultza digitalak.
“Kopia baten prezioan” ordaindutako lana
Azken urteetan, adimen artifizialak sortutako tresnek —hala nola itzulpen automatikoek— azkartasuna eta masa-lana ekarri dute, baina kalitatearen eta sormenaren kaltetan. Itzultzaile profesionalen arabera, enpresa askok itzulpen automatiko bat “gizatiartzeko” edo egokitzeko lana azpikontratatu dute, baina “kopiagile baten modura” ordainduta.
Horrek esan nahi du itzultzaileari ez zaiola sortzaile gisa baloratzen, baizik eta makinaren atzetik dabilen zuzentzaile edo editore merkeen gisa. Itzultzaile batek adierazi duenez, «gure lanaren prezioa ez dator bat inbertitzen dugun denborarekin eta ezagutza mailarekin; askotan, testuaren erroreak konpontzeak hutsetik itzultzea baino denbora gehiago eskatzen du».
Teknologiaren ekarpena, baina arriskuarekin
Itzultzaile gehienek ez dute teknologia gaitzesten, baina bai haren erabilera arduragabea. Askoren ustez, adimen artifizialak tresna baliagarria izan daiteke hizkuntza-aniztasuna sustatzeko eta ekoizpena azkartzeko, baina ez luke giza lanaren funtsezko dimentsioa ordezkatu behar. «Teknologiak lagundu egin dezake, baina ez du pertsonaren sena, intuizioa eta testuingurua ulertzeko gaitasuna», azaldu du beste profesional batek.
Lanbidearen etorkizuna zalantzan
Itzulpengintzaren sektoreak bizi duen eraldaketa lanbidearen etorkizunaren inguruko kezka handiak piztu ditu. Askok beldur diote itzultzailearen figura “osagarri” bihurtzeari, edota automatizazioaren menpeko lan prekario batean bukatzeari. Baina bada baikortasunerako tarterik ere: hainbat profesionalen ustez, gizakiaren esku-hartzea ezinbestekoa izango da beti, batez ere testu juridikoetan, literaturan edo publizitatearen arloan, non hitz bakoitzak ñabardura emozional eta kulturala duen.
Ondorioa: oreka berria bilatzeko beharra
Itzultzaileek garbi dute: adimen artifizialak itzulpengintzaren paradigma aldatu du, eta horren aurrean, sektoreak balioaren eta lanaren duintasunaren defentsa egin behar du. Lanbidearen erronka nagusia, beraz, ez da makinaren aurka lehiatzea, baizik eta berarekin bizikidetza bidezko eta etiko bat lortzea, non itzultzaileak bere lana sortzaile eta aditu gisa egin dezakeen, ez tresna baten luzapen gisa.
