Lanbidek argitaratutako azken txostenaren arabera, uztailean 105.000 pertsona inguru zeuden Euskal Autonomia Erkidegoan lanik gabe erregistratuta. Kopuru horrek beste behin agerian uzten du langabeziaren ezaugarri nagusietako bat: prestakuntza akademiko eskasa dutenen pisua. Izan ere, guztira 56.429 langabek soilik derrigorrezko ikasketak zituzten amaituta, hau da, erregistratutakoen erdiak baino gehiago (%54).
Gainerakoen artean, 27.161ek Lanbide Heziketako titulua zuten, %25,9 suposatuz; 13.270ek unibertsitate mailako ikasketak (%12,6) eta 8.129k batxilergoa (%7,7). Datu horiek erakusten dute ikasketa maila altuagoa dutenek aukera hobeak dituztela enplegua aurkitzeko, nahiz eta egoera ez den beti horrela, sektorearen eta lanpostuaren arabera.
Langabeen prestutasuna ere aztertu du Lanbidek, eta ondorioa argia da: oso gutxi dira beren lurraldetik kanpo lana bilatzeko prest daudenak. Txostenak dioenez, langabetuen %45,5 konformatuko lirateke beren herrialdean lan egitearekin, %24,8k inguruko udalerrietara mugatuko lukete bilaketa, eta soilik %5,2k onartuko lukete Euskal Herri osoan aukera bila aritzea. Are nabarmenagoa da kanpora joateko prest daudenen kopurua: %3 besterik ez da. Bestalde, %4k adierazi du ez duela bere herritik kanpo lan bila ibiliko, bilaketa guztiz mugatuz. Joera horrek mugak jar ditzake enplegagarritasunean, batez ere lurralde jakin batzuetan eskaintza eskasagoa denean.
Adin-tarteei erreparatuz gero, langabeziaren banaketa argi uzten du nagusien presentzia gero eta handiagoa dela. 59 urtetik gorakoak dira talde ugariena, guztizkoaren %17 osatuz, eta horien atzetik datoz 55-59 urtekoak (%14,8) eta 50-54 urte bitartekoak (%12,3).
45-49 urtekoak langabetuen %11,4 dira, eta 40-44 bitartekoak %10,4. Hortik beherako adin-tarte guztietan proportzioa %10etik behera dago. Horrek erakusten du adinekoen artean langabeziari aurre egitea zailagoa dela, eta, sarritan, laneratzeko aukerak murritzagoak direla, bai prestakuntza berritzeko aukeretan bai enplegatzaileen lehentasunetan.
Sektoreei dagokienez, zerbitzuena da nagusi: langabetuen %70,3k arlo horretan aurkitu nahi du lana. Industria sektorean lana bilatzen dutenak %9,6 dira, eta eraikuntzan %5,1. Lehen sektorean, berriz, %1,7 besterik ez da geratzen. Gainera, lan-esperientziarik gabeko pertsonak ere kopuru esanguratsua dira, guztizkoaren %13,3.
Horrek erakusten du lanbide esperientziarik ez izatea oraindik ere oztopo handia dela lan-merkatuan sartzeko. Zerbitzuen sektorearen nagusitasunak lotura zuzena du EAEko ekonomia egiturarekin, non turismoak, merkataritzak eta zaintza lanek gero eta pisu handiagoa duten.
Lanpostu moten araberako analisiak ere argazki esanguratsua uzten du. Langabeen artean, %58,5ek lan ez-kualifikatuetan aurkitu nahi dute aukera, hau da, prestakuntza edo espezializazio berezirik eskatzen ez dutenetan. Hala ere, zerbitzu sektoreko lan kualifikatuak ere oso esanguratsuak dira, langabeen %51,5 erakarriz.
Tekniko laguntzaileen lanpostuak %25,5en eskari dira, industriako lan kualifikatuak %20,6renak eta administraziokoak %19,7renak. Datu horiek erakusten dute, oro har, prestakuntza baxuarekin batera, lan-eskaerak profil jakin batzuetan pilatzen direla, eta horrek lehia areagotzen du postu horietan.
