Europako Batzordeak baimena eman dio lecanemab sendagaiari —merkatuan Leqembi izenarekin ezaguna—, Alzheimer gaixotasunaren lehen faseetan kognizioaren narriadura moteltzeko helburuarekin. Hala ere, erabilera baldintza oso zorrotzekin mugatuko da, arriskuen murrizketa neurri zehatzekin eta paziente multzo jakin baterako.
«Sendagaia erabiliko da ApoE4 genaren kopia bat edo bat bera ere ez duten pazienteetan, eta beta-amiloide plakak dituztenetan», adierazi du Europako Batzordeak. Horrez gain, «Europan baimendutako lehen medikamentua da mota honetarako».
EMAren bigarren ebaluazioa eta onarpena
Europako Sendagaien Agentziaren (EMA) gizakientzako sendagaien batzordeak (CHMP) iaz azaroan eman zuen baimena gomendatzeko iritzia, hasiera batean albo-ondorio larriak zirela eta ezezkoa eman bazuen ere. Berriz aztertuta, EMAk ondorioztatu du sendagaiaren onurak —paziente jakinengan sintomen progresioa motelduz— arrisku potentzialak baino handiagoak direla, baldin eta arriskuak minimizatzeko neurriak hartzen badira.
EMAren arabera, «ApoE4 genaren kopia bat edo bat bera ere ez duten pertsonek aukera gutxiago dute amiloidearekin lotutako irudi-anomaliak (ARIA) pairatzeko». ARIA burmuinean hantura eta odoljarioa eragin ditzakeen albo-ondorio larria da, Leqembi-rekin identifikatua.
AEBetan urtebetez erabileran
Ameriketako Estatu Batuetako Elikagaien eta Sendagaien Administrazioak (FDA) duela urtebete onartu zuen sendagaia erabiltzea, Alzheimer gaixotasunaren sintomak moteldu zitzakeela ikusita. Gaixotasun neurodegeneratibo eta atzeraezina da Alzheimerra, oroimena eta eguneroko zereginak egiteko gaitasuna suntsitzen dituena.
Dena den, medikamentuak kezka piztu du zenbait aditu eta pazienterengan, burmuinean hantura eta odoljario arriskuengatik. Leqembi zain bidez ematen da, eta erabiltzeko, jarraipen zorrotza eskatzen da.
Diagnostiko eta jarraipen protokolo zorrotza
Tratamendua hasi aurretik eta prozesuan zehar, pazienteek gutxienez lau erresonantzia magnetiko egin beharko dituzte (lehen, bosgarren, zazpigarren eta hamalaugarren dosiaren aurretik), eta baita sintomaren bat agertzen denean ere (buruko mina, zorabioak edo goragaleak).
EMAren gomendioaren arabera, protokolo honek «segurtasuna lehenesten du eta sendagaiaren erabilera segurtasunez egitea ahalbidetzen du, paziente egokientzat bakarrik».
