Uda honetan Galiziako, Leongo eta Asturiasko mendietan piztutako su handiek milaka hektarea kiskali dituzte, herriak mehatxatuz eta animalia zein landare asko suntsituz. Gipuzkoako Basozainen Elkarte Profesionalak (GBPE) adierazi duenez, irudi horiek beldurra eragin dute euren artean eta galdera nagusi bat mahai gainean jarri dute: horrelako egoera bat gure lurraldean gertatuz gero, prest al gaude aurre egiteko? Haien erantzuna argia da: ez.
«Suteek azken asteotan portaera berezi eta arriskutsuak izan dituzte, sua ohiko mugetatik harago ziztu bizian hedatu da», azaldu dute basozainek, egoera berrien aurrean egungo baliabideekin ez liratekeela gai horri aurre egiteko gaineratuz.
48 basozain soilik, lurralde oso baterako
Basozainek gogorarazi dute Gipuzkoako mendi eta basoen ardura duten profesionalak 48 besterik ez direla. Kopuru horrekin ezinezkoa egiten zaie landa ingurunea behar bezala zaintzea, eta are gehiago suteen arrisku gero eta handiagoari aurre egitea. «Langile gutxi gara, prestakuntza nahikorik ez dugu eta baliabideak eskasak dira», ohartarazi dute.
Horregatik, agintariei zuzendu zaizkie esanez Gipuzkoa ez dela salbuespen edo oasi bat: «babesik gabe gaude, nahiz eta erakundeek bestelako mezua zabaldu nahi duten». Haien esanetan, basozainak dira lehen defentsa-lerroa ingurumenaren babesaren alde, baina azken urteetako politikek ahuldu egin dute defentsa hori.
Indar handiagoa eskatu dute ingurumenaren alde
Elkartearen arabera, ingurumenaren zaintza eta ondare naturalaren defentsa lehentasuna izan beharko lirateke. Iberiar Penintsulako mendebaldean gertatutako hondamendi ekologikoak agerian utzi du zer gerta daitekeen baliabiderik gabe geratzen denean, eta antzekorik Euskal Herrian ez errepikatzeko, zerbitzua sendotzea ezinbestekoa dela nabarmendu dute.
Agintariei exijitu diete langile gehiago kontratatzea, prestakuntza egokia eskaintzea eta baliabide teknikoak indartzea, bestela Gipuzkoa osorako sute arriskuari aurre egiteko aukerarik ez dela izango.
Oroitzapen latzak: 1989ko suteak
Basozainen mezuak iraganeko esperientzia mingarriak ditu oinarri. 1989. urtean, lehorte gogorraren ondoren, Euskal Herrian 170 sute baino gehiago piztu ziren eta guztira 30.000 hektarea erre ziren. Mendiak, baserriak eta abereak kiskali zituen suak, baita basoko fauna ere.
Elkarteak gogorarazi du orduko hondamendi horrek erakusten duela larrialdi egoeretan zein kalte larriak sor daitezkeen, eta berriro ere azpimarratu du prebentzio-politikak indartzeko premia.