Taylor Swiften hamabigarren diskoa ez da ohiko pop-lan bat; ikusgarritasunaren inguruko hausnarketa pertsonala da. The Life of a Showgirl izeneko bildumak hamabi kantu biltzen ditu, eta bakoitzak artista estatubatuarraren bizitzako pasarteak, zauriak eta lorpenak antzerki gisa erakusten ditu.
Diskoak energia uztartzen du, eta horren bidez, Swiftek bere irudia berrasmatzen jarraitzen du: oraingoan, emakume ikusgarria, baina aldi berean hauskorra, ispiluaren bi aldeetan dantzatzen den showgirla.
Zaleen leialtasuna filtrazioaren gainetik
Diskoa kaleratu aurretik, ohiko bezala, albiste faltsu eta filtrazio arriskuak izan dira. Oraingoan, ez da sare sozialen bidezko ihesik gertatu, baina Target supermerkatu-kateak aurreratutako bidalketek hainbat zale aurrez jarri zituzten diskoaren zain.
Zenbait irudi eta letra zati sareetara iritsi baziren ere, swiftien komunitateak —munduko zale-talde leialenetakoa— isiltasuna eta errespetua lehenetsi zituen. Horrek erakutsi du Swiften zaleek, askotan, komunitate etiko bat bezala funtzionatzen dutela.
Real Madrilen aipamena: luxuaren metafora
Diskoko zortzigarren kantuan, Wi$h Li$t izenekoan, Swiftek Real Madril aipatzen du. Abestian, ospearen eta boterearen inguruko gogoeta ironiko bat egiten du: «Dena nahi dute, kontratu bat nahi dute Real Madridekin», dio kantan.
Hitz horiekin, futbol taldea arrakastaren eta itxurakeriaren sinbolo bihurtzen du, elitearen mundua islatzeko. Poparen zirkuan bezala, denek kontratu handi bat nahi dute, denek ospearen uniforme zuria.Charli XCX eta Swiften arteko itzal-jokoa
Diskoko beste une polemiko bat Actually Romantic kantuak ekarri du. Hor, Swiftek esaldi zorrotz bat kantatzen du: «Kokainak ausart bihurtu zintuenean “Barbie aspergarria” deitu zenidala entzun nuen».
Zale askoren ustez, lerro hori Charli XCX britainiarrari zuzenduta dago. Bi artistek harreman gorabeheratsua izan dute: 2018an Charli Swiften telonero izan zen Reputation Stadium Tour biran, eta gero adierazi zuen «bost urteko haurrei abestea bezalakoa» iruditu zitzaiola.
Ondoren barkamena eskatu zuen, baina bien arteko tentsioa ordutik poparen azpiko azalak bezain mehea izan da. Swiften kantu berriak, askoren arabera, erantzun ironikoa dakar.
Max Martinen itzulera eta Antonoffen hutsunea
Diskoaren ekoizpenari dagokionez, Swiften ohiko kolaboratzaile bat falta da: Jack Antonoff. Azken urteetan haren alboan aritu da musikari estatubatuarra, baina oraingoan Max Martin suediarrak hartu du gidaritza.
Martinen eskuetan, The Life of a Showgirl diskoak poparen soinurik gardenena eta komertzialena hartu du berriz ere. Ez da harritzekoa: bera izan zen Red, 1989 eta Reputation albumetako arrakasta handien atzean zegoena.
Adituek azpimarratu dute lan honek «Antonoffen indie samurtasuna alde batera utzi eta poparen distira klasikoari» egin diola leku.
Zinema aretoetara salto egindako diskoa
Swiftek diskoaren aurkezpena ikus-entzunezko esperientzia bihurtu du. Gaurtik aurrera, mundu osoko zinema aretoetan proiektatuko da The Official Release Party of a Showgirl izeneko filma, non ikusleek The Fate of Ophelia kantuaren bideoklipa, atzeko kameretako irudiak eta artistaren hausnarketak ikusi ahal izango dituzten.
Euskal Herrian ere izango da aukera: filma Irunen (Ocine Mendibil), Bilbon (Zubiarte) eta Donostian (Garbera) ikusgai egongo da.
Show baten bizitza
The Life of a Showgirl ez da soilik disko bat; Swiften pertsonaia artistikoaren berrasmaketa da. Fokuen azpian bizi den emakumearen istorioa da, fama eta bakardadearen artean dantzan.
Poparen mundua berriro astindu du Swiftek: oraingoan, ikusgarritasuna bera bihurtu du istorio, eta show horretan, bere burua agertokiko argi gorrian kokatu du, ez soilik abeslari, baizik eta bizitzaren antzezpenaren protagonista gisa.
