Ataungo bihotzean, Troskaeta taberna herritarren topagune izan da urte luzez. Egun, tabernaren sukaldean Maide Aldasoro Galparsoro ari da buru-belarri lanean. Gaztea izan arren, sukaldearen erritmoa bihurtu du bere eguneroko, nahiz eta bere bide profesionala hasieran oso bestelakoa izan.
Zuzenbidetik sukaldera egindako jauzia
1999an jaiotako ataundarrak Zuzenbide ikasketak aukeratu zituen lehenik, baina laster ohartu zen ez zela bere lekua. Ikasketak utzita, gurasoek Troskako sukaldean laguntzera bultzatu zuten, eta hasieran ez zen gogoz sartu. Hala ere, egun horiek izan ziren benetako pasioa deskubritzeko abiapuntu. «Haserrez hasi nintzen, baina pixkanaka plateren artean nire lekua aurkitzen hasi nintzen», aitortu zuen ETBko Biba Zuek saioan.
Troskaren historia ez da soilik negozioarena, baizik eta familiaren bizitzarekin bat egindakoa. 1983an ireki zuen ateak amona Maritxu Sukiak, eta urte luzez seme-alaben laguntzarekin kudeatu zuen. Maide jaio zenerako, trantsizio garaia bizitakoa zen tabernak; 2001ean, ama Marijo arduradun bihurtu eta berriro indarrez ireki zen. Ordutik, Aldasoro familiaren bigarren etxea bihurtu da Troska.
Amonaren sukaldean igarotako arratsaldeek utzitako arrastoa ezin da ukatu. «Jendeak nola gozatzen duen ikusteak motibatzen nau; emozio hori da nire errezetarik ederrena», azaldu zuen. Donostiako Basque Culinary Centerren ikastaroak egin ditu, baita Irlandan ere sukaldaritzan trebatzeko aukera izan. «Teknika berriak ikasi nituen, baina nire maisurik handienak etxean izan ditut beti», esan zuen irribarrez.
Troskaren eskaintza urteotan aldatu da Maideren eskutik. Ogitarteko eta hanburgesa klasikoekin batera, gaur egun badira bertako produktuekin egindako baina nazioarteko ukituak dituzten platerak ere: entsaladak, tortilla irekiak, takoak edo krepak, besteak beste. «Plater tradizionalak beste modu batean eskaintzea gustatzen zait», azaldu zuen.
Gaur egun, hiru laguntzaile ditu sukaldean, eta gurasoekin batera tabernaren egunerokoan murgilduta dago. Arrakasta, bere ustez, ez dago plateretan bakarrik: «Troska ez da handinahirik gabeko tokia; gertutasunak eta giroak egiten dute berezi».
Ostalaritzaren gogortasuna onartu arren, Aldasorok ez du zalantzarik bere ibilbidea zein den. «Lan asko eskatzen du tabernak, eta etorkizunean erronka handiak izango ditugu. Baina Ataunen jatetxe batean nire lekua izatea gustatuko litzaidake», adierazi zuen.
Ataundarrentzat Troska ez da taberna soil bat; herriko nortasunaren parte da. Eta alderantziz ere bai: «Ataundarrengatik bizi da Troska. Giroa, bizitza eta laguntasuna ematen dizkiote», esan zuen Maidek.
