Bilbo ilun baten pareko egun hartan kaleratu zuen Gorka Urbizuk “Bakan I”, urteko egunik tristeenean. Bederatzi hilabete geroago, udazkenaren kolore leunek jantzitako “Bakan II” disko horia aurkeztu du Tabakaleran, eta hango oholtzan, emozioaren ertzean ibili da berriro.
Publikoaren aurrean hauskor, baina irribarretsu agertu zen Urbizu. Ainhoa Vitoria eta Julen Idigoras kazetariek hartu zuten gidaritza, eta haien artean entzun ziren lehen aldiz bi harribitxi berriak: “Diamantea” eta “Zilarra”. Artista nafarrak onartu zuen musika kaleratzen duen bakoitzean “barrua agerian” geratzen zaiola: «Ez dakit sekula ohituko naizen, emozio hau berriz ere hasierakoa da».
Abbey Roaden magia eta Stendhal unea
Giroa lasai zegoen, baina Urbizuren hitzek hartu zuten protagonismo osoa. Londresko Abbey Road estudioetan grabatzeak, dioenez, amets zahar bat betetzea ekarri zion: «Sartzerakoan zerbait fisikoa sentitu nuen, Stendhal sindrome moduko bat. Tokia bera da artearen santutegi bat: McCartneyren pianoa ukitzea edo 60ko hamarkadako soinua arnastea… ezin azalduko modukoa izan zen».
Ez da The Beatlesen jarraitzaile sutsua, baina estudioaren historiak berarekin zerikusi zuzena izan du. Gertuko bidelagun izan zuen Jordi Matas musikari katalana, “baxuaren maisua” deitu zuena. «Berarekin konposatu genituen azken xehetasunak, ideiak eta moldaketak; estudioan bertan itxi genuen dena».
Bi harribitxi, une batean sortuak
“Diamantea” eta “Zilarra” ez dira ohiko grabazioak. Lehenengoa, dantza triste baten antzera, entsegu batean jaio zen, eta Urbizuk mugikorrera grabatu zuen, intuizioz. Bigarrena, berriz, Zaragozan, kontzertu baten aurreko soinu-proban sortu zen. Bi piezak, bere esanetan, bulkadaren eta liluraren emaitza dira.
Bi kantu horien bideoklipak Arriguri bikote bizkaitarrak zuzendu ditu: irudi poetikoetan, Gorka ageri da naturaren zabalean galduta, harribitxien eta edertasunaren bilaketa metaforiko batean.
«Nire barrikada lilura da —esan du—, gauza txikien edertasunean sinesten dut, eta hori da nire kantuek bilatzen dutena».
Letrak, zehaztasunaren bila
Letrei buruz galdetuta, Urbizuk ez du zalantzarik: artea azaltzen saiatzeak magia apur bat galtzea dakar. Hala ere, idazkera gero eta aratzago bilatu nahi duela esan du. «Eider Rodriguezen azken liburua irakurtzen ari naiz, eta harrituta nago nola lortzen duen gauzak zehaztasunez esatea eta, hala ere, misterioari eustea. Nik hori lortu nahiko nuke nire kantuekin».
“Bakan II”-arekin, gainera, urrats berri bat egin duela uste du: «Nire buruarekin eta nire egiteko moduarekin inoiz baino konektatuago sentitzen naiz».
Plataformak, zalantza eta konpromisoa
Euskal musikari askok Spotify uzteko hartu duten erabakiari buruz, Urbizuk gogoeta sakona egin du: «Eztabaida oso interesgarria da, baina presarik gabe hartu beharrekoa. Ni ez naiz berehalako iritzien zale».
Kantak plataformatik kentzea “ulergarria eta txalogarria” dela uste du, baina aldi berean galdera bat egiten dio bere buruari: «Non da eraginkorragoa Tapia eta Leturiaren “Wafa”? Spotifyn egonda edo kanpoan? Euskal musika jada zokoratuta dago; ez ote dugu gehiago zokoratuko handik ateraz?».
Sare sozialak: musikariaren arma bikoitza
Elkarrizketa amaitzeko, sare sozialen eta edukien presioaz aritu zen Urbizu. “Kantarik ez dagoenean, edukiak sortu behar dira”, dio kezkaz. «Nik kantak egiten ditut, ez dut edukia fabrikatzen. Baina sistema honek behartzen gaitu beti presente egotera, eta hori ez da beti osasungarria».
Hala ere, tresna horiek erabiltzeari uko egiten ez dion arren, antsietatea sortzen diotela onartu du. Taylor Swift eta Rosaliaren estrategiei buruz galdetuta, irribarrez erantzun zuen: «Ez naiz batere swiftiea, eta Rosaliaren performanceek nagikeria ematen didate; baina bere diskoa entzuteko gogoa dut, jakin-minagatik».
“Bakan II”: kolore horian margotutako introspekzioa
“Bakan I” disko urdina ilunaren ondoren, “Bakan II” da eguzki izpi baten antzekoa: introspektiboa, hauskorra eta aldi berean argia. Urbizuk ez du zarata egiten, baina haren isiltasunak badu pisua. Liluraren eta edertasunaren aldeko aldarri bat da, mundu zaratatsuan egindako kanturik apal eta ausartenetako bat.
